PATAGONIË

Auteur en fotografie: Herman van Voorst

Zuid-Amerika is een sub-continent van extremen en daardoor de perfecte plek voor de outdoor-liefhebber. Het biedt de bezoeker idyllische stranden, grootse bergmeren, besneeuwde toppen, gletsjers, uitgestrekte woestijnen, zoutvlaktes, enorme watervallen en natuurlijk volop ruimte. Patagonië was in onze ogen de kers op de taart van onze reis door Zuid-Amerika. We zijn er met onze eigen camper ('23 - '24) doorheen gereisd. Ook Patagonië kent een grote diversiteit aan unieke landschappen. Met ongerepte bossen, ijsmassa's, rivieren, vulkanen en meer blijkt deze afgelegen regio een waar paradijs voor natuurliefhebbers, avonturiers en fotografen. Het gebied is qua oppervlakte ruim 40 keer groter dan NL.

Het is de Portugese ontdekkingsreiziger Magallan die als eerste Europeaan in 1520 Patagonië bereikt tijdens een tussenstop op zijn reis rond de wereld. Magallan noemt het gebied "Patagao"; Land van grote voeten. In Patagonië leven nu zo'n 2 miljoen mensen, waarvan velen met Europese roots.

Onze meest favoriete landschappen zijn Torres del Paine, Gray Glacier, Fitz Roy, Perito Moreno en Cerro Castillo langs de Carretera Austral. Patagonië omvat delen van zowel Chili als Argentinië. Een reis door Patagonië is een prachtige kans om dieren in hun natuurlijke habitat te spotten. Denk aan condors, vossen, guanaco's, nandoes en zelfs poema's. Wij scoorden ook nog enkele keren een huemul, het met uitsterven bedreigde Zuid-Amerikaanse hert. Langs de enorme kustlijn is het zelfs kinderlijk eenvoudig om pinguins, zeehonden en zeeleeuwen van dichtbij te observeren. Je kunt ze bijna niet missen.

Hoeveel mensen kunnen vertellen dat ze met hun eigen camper naar het einde van de wereld zijn gereden. Verder dan de stad Ushuaya kun je met de auto niet komen. Het zuiden van Patagonië is ver weg, afgelegen en in bepaalde opzichten zelfs onontdekt. Het is een plek die je ademloos achterlaat en is een ervaring die maar weinigen hebben beleefd. Een bestemming om nooit meer te vergeten.

Anders dan in de rest van het jaar waait het gedurende de zomer een aantal dagen per week hard. El Pampero is een zuidwestelijke wind die op Antarctica ontstaat. Sterke temperatuurdaling en stormachtige winden zijn daarvan belangrijke kenmerken. Windsnelheden van 100 tot 120 km/u zijn geen uitzondering. 

De Carretera Austral voert ons door het hart van Chileens Patagonië. Het is de legendarische naam van Ruta-7 die de stad Puerto Montt met het afgelegen dorpje Villa O'Higgens verbindt. Daar houdt de weg op en kun je niet verder. Deze 1240 kilometer lange weg is volgens velen een van de mooiste routes ter wereld. De weg wordt geflankeerd door eeuwenoude bossen, fjorden, gletsjers, vulkanen en door meren en rivieren die oogverblindend turquoise gekleurd zijn. De route loopt maar liefst langs 18 NP's. Hier ook vind je de hoogste toppen van de Andes. Coihaique is onderweg het enige noemenswaardige stadje. De bij vlagen wel erg smalle weg is grotendeels onverhard en op sommige plekken echt een "bumpy-ride". Het advies hier is altijd tanken wanneer maar mogelijk. Soms rijd je honderden kilometers zonder tankmogelijkheid. In 1976 werd de aanleg van de Carretera Austral gestart onder de dictatuur van Pinochet. Inmiddels is de route van een militair-projekt verandert in een toeristische attractie.

Alleen al voor Patagonië hadden wij 3 maanden ingepland. Er nog eens drie maanden rondtouren hadden wij niet als een straf ervaren. Patagonië, inclusief Vuurland, is een reis naar het paradijs en je hoeft er niet eerst voor dood te gaan!